Birkaç Dolar İçin / Per qualche dollaro in più (1965)
Dolar üçlemesinin ikinci filmi olan Per qualche dollaro in più, Türkçesi ile Birkaç Dolar İçin bu serinin en göz alıcı filmi olmasına rağmen devamlı göz ardı edilen bir yapım. Sergio Leone’nin 1965 yılında çektiği Birkaç Dolar İçin, İyi, Kötü ve Çirkin(1966) isminin altında hep ikinci planda kalsa da tüm zamanların en iyi Western’lerinden bir tanesi olarak tarih sahnesinde kendine yer bulmuştur. Başrollerinde, Dolar üçlemesinin değişmez ismi Clint Eastwood ve daha sonra İyi, Kötü ve Çirkin’de de boy gösterecek olan Lee Van Cleef olan filmde çete lideri Indio olarak ise Gian Maria Volontè’yi görmekteyiz.
Ennio Morricone’un enfes müzikleriyle başlayan filmde ekranda hemen şu yazı beliriyor: “Hayatın değersiz olduğu yerde bazen ölümün bedeli vardı. Ödül avcıları bu yüzden ortaya çıktı.” Bu yazıdan da belli olacağı gibi temel hikaye iki ödül avcısının yaşadıkları üzerine konuşlandırılmış durumda. Clint Eastwood’un oynadığı karakter Monco olarak geçse de yine filmde adı pek anılmıyor, Lee Van Cleef ise Albay Douglas Mortimer olarak karşımıza çıkıyor. Suçluları yakalayıp, adalete teslim eden kahramanlarımızın yolları en sonunda Indio adlı çete lideri için kesişir. Indio ve çetesi büyük bir banka soygunu için plan yaparken, Monco ve Albay Mortimer da Indio’yu yakalamak için kendi aralarında işbirliğine giderler.
Monco ve Albay’ın, Albay ve Indio’nun olmak üzere efsanevi iki düello sahnesi içeren filmin temposu İyi, Kötü ve Çirkin ve Bir Avuç Dolar(1964)’ın temposundan daima bir tık daha yukarıda. Filmde sıkılmaya neden olabiliecek bir sahne bile yok. Hikayede heyecan devamlı yükselişte olan bir eğri ile artmakta. Indio ve Albay Mortimer arasındaki ilişki, yani yan hikaye de merak duygusunu kuvvetlendirir nitelikte. Ancak Sergio Leone’un ustalık eserleri olan C’era una volta il West(1968) ve Once Upon a Time in America(1984)’ya göre sanat yönetimi ve altmetin içeriği bakımından kısır durumda. Ama yine de Leone’un büyük bir yönetmen olmaya giden yoldaki ilk adımı diyebiliriz bu film için. Özellikle Monco ve bir ihtiyar arasındaki sohbet bu iddaayı kanıtlar niteliktedir. İstasyonun yanında kalan ihtiyarın, trenler ile ilgili söyledikleri eğlenceli olmasının yanında bir medeniyet eleştirisinin tezahürü olarak karşımıza çıkıyor. Bu daha sonraki Leone eserleri için de önemli nitelikte çünkü trenler, bundan sonra da Leone filmlerinin hep vazgeçilmezi olacaktır. Daima medeniyet metaforu olarak kullanılan trenler Sergio Leone filmlerinin simgesi haline gelecektir.
Üçlemenin diğer filmlerinde olduğu gibi Birkaç Dolar İçin’in müzikleri de Ennio Morricone’a ait. İyi, Kötü ve Çirkin’in efsanevi müziğinin yanında adı çok duyulmamış olsa da Birkaç Dolar İçin’in müzikleri filmle tamamen uyum yakalamış durumda. Clint Eastwood’un karizması, yılların kötü adamı Lee Van Cleef’in usta oyunculuğuyla birleşince böyle kaliteli bir eser ortaya çıkmış. Düello sahnelerinde kullanılan geniş açılar ve oyuncuların sadece yüzlerine odaklanan yakın çekimler gerilimi tavana çıkarıyor. Artık Sergio Leone ile karakterize olmuş bu çekim teknikleri, izleyicileri filmin tam ortasına yerleştiriyor. Sergio Leone, bu filminde Western hayranları için 132 dakikalık görsel bir şölen sunuyor. Herkese şimdiden iyi seyirler.
