Les Choristes, 2004 yapımı bir Fransa İsviçre ortak filmi. İzlediğim en iç ısıtıcı fransız filmi diyebilirim Les Choristes için. Türkçeye de orijinalini değiştirmeden “Koro” olarak çevrilmiş. Bize hiçte yabancı olmayan bir konuyu işlemiş yönetmen Christophe Barratier: Fransızların Mahmut hocası Gérard Jugnot ile hayat bulmuş. Konu,2. Dünya Savaşının ardından öksüz kalan ve yöneticilerinin kötülüğüyle yetişen çocukların bulunduğu, toplumdan neredeyse tecrit edilmiş bir çocuk yurdunda geçiyor. Adı; Fond De L’etang, yani Gölün Dibi. Müdür rolünde sert ve sinsi mizacı ile François Berléand, ve bu sertliğe sessizce baş kaldıran yumuşak yüzlü müzik öğretmeni Clément Mathieu (Gérard Jugnot) yer almakta. Zorbalığa yakın bir disiplinle yetişmiş olan yurt sakinleri, okula yeni tayin edilen Clément Mathieu ile kendi bildikleri yoldan anlaşmaya çalışırlar. O zamana kadar kendilerine hiçbir merhamet göstermeyen herkese olduğu gibi yabani, dolayısıyla da haşarı ve tehlikelidirler.Buna karşın Clément Mathieu çocuklara ulaşmanın en derin yolunu seçer; yani müziği.. Mathieu, Müdür Rachin‘in itirazlarına ve çocukların bu “atıl” hallerine rağmen, içlerindeki cevheri keşfeder ve “Gölün Dibi”nde, meleklere özgü sesleriyle bir çocuk korosu kurmayı başarır.Hayatlarında ilk kez bu kadar naif bir dokunuşu hisseden çocuklar ise yeni bir yaşam sürebileceklerini farkederler..
Ölü Ozanlar Derneği ekolünden işlenişi harika, müzikleriyse filminden çok daha güzel bir umut filmi izletiyor Les Choristes. Bu da filmin en tatlı sahnelerinden ve en güzel müziklerinden biri.
