Moon (2009)

Dünya’daki enerji tüketimi ve bu enerjinin bir gün bitme olasılığı her zaman karşımıza çıkan can sıkıcı bir problem. Hollywood’da son zamanlarda bu konu üzerinden ekmek yemeyi alışkanlık haline getirdi. Son olarak Interstellar ve Tom Crusie’un Oblivion’un da bunun örneklerini gördük. Çareyi ya Dünya’yı terkederek ya da başka gezegenlerde yeni enerji kaynakları bulmayı çabalayarak bulmaya çalıştık. Bunlar olabilmesi mümkün şeyler olsa da yaşadığımız zaman için bir nebze ütopik duruyor. Moon ise bunu daha gerçekci kılarak aradığımız enerji kaynağının filme de ismini veren bize bir o kadar yakın olan Ay’da olduğunu söylüyor.

“Bütün ihtiyacımız olan enerjinin tam tepemizde olduğu kimin aklına gelirdi.”

Bu durumu yukarıdaki sözle de çok güzel özetliyor.

Sam Bell, bir enerji dağıtım şirketi tarafından ay üzerinde Helyum 3 adında oldukça güçlü bir enerji sağlayan maddeyi hasat etmek için Ay’a gönderilmiştir. Ve Sam Bell’in ay üstündeki görevi hasat edilen Helyum 3’ü güvenli bir şekilde Dünya’ya göndermektir ayrıca Sam Bell kontratlı bir çalışandır. Kontratının süreside 3 yıldır. Sam Ay’a tek başına gönderilmiştir. Kontratının sonlarına doğru Sam eşini ve yeni doğan bebeğini çok özlemektedir. Sam’in aile özlemi ve kontratının bitmesine sayılı günlerinin kalması onu stres ve baskı altına sokar. Ve bir süre sonra Sam halüsinasyonlar görmeye başlar. Başlarda önemsemesede bu durum sonradan can sıkıcı hale gelecektir. Yine halüsinasyon gördüğü sırada Sam kaza geçirir ve gözünü yaşadığı uzay üssünde açar. Buraya kadar Moon sıradan bir bilim kurgu filmini andırıyor olabilir.  Ama bu andan itibaren işler ilginçleşiyor.

Enerji şirketinin izlediği politika tamamen kapitalist düzene selam gönderiyor. Ucuz işçi çalıştırma politikası güdülüyor ve bunun için olağandışı bir metod kullanılıyor.

Filmin oyuncu kadrosuna değinecek olursak Sam’e eşlik eden robot Gentry’i seslendiren isim Kevin Spacey, Sam Bell karakterini canlandıran Sam Rockwell var geri kalan oyuncu ve oyunculuklar payda dışında tutulacak önemde. Yönetmen Duncan Jones kadraja ikinci bir aktör veya aktrist yerleştirmekten her zaman kaçınmış. Bütün topu Sam Rockwell’e atarak bi nevi risk almış. Sam Rockwell bu riskin altından ustalıkla kalkmış ortaya takdire şayan bir iş çıkarmış. Filmin toplamda 7-8 dakikası dışında ekranda sadece Sam Bell’i görüyoruz fakat yüzünü görmekten hiç sıkılmıyoruz. Zaten aday olduğu tüm festivallerden neredeyse eli boş dönmüyor.

Moon yönetmen Duncan Jones’un ilk filmi. İzlediğim en iyi ilk filmlerden biri. (Nightcrawler’dan sonra) Ayrıca 5 milyon dolar gibi bir bütçeyle ortaya akıllarda kalıcı, hatırı sayılır bir film çıkması da Jones’un başarısı. Jones ikinci filmi olarak Source Code’da yönetmen koltuğuna oturdu. Moon sayesinde Jones’un önünün açık olduğunu ve yapımcıların Jones’a daha fazla şans ile bütçe vereceğini düşünüyorum.

Film genel olarak kendini sevdiriyor ve izlettiriyor. Ayrıca bir yönetmenin ilk filmi olması filmi daha cezbedicisi hale getiriyor. Düzgün ve net bir çizgiye sahip, tutarlı. Ara ara gönderdiği toplumsal mesajlarla düz bir bilimkurgu olmadığını gösteriyor. Bunun böyle olmasında büyük pay Sam Rockwell’e borçlu. Moon tadımlık kategorisinde tavsiye edilecek bir film.