Bir Star Wars Hikayesi / Rogue One: A Star Wars Story (2016)

Yaklaşık 10 yıl sonra The Force Awakens ile tekrar seyircilerin karşısına çıkmıştı Star Wars evreni. Disney’in satın almasından sonra ve George Lucas’ın -karakter yaratmak dışında- iyice geri planda kaldığı andan itibaren eskinin verdiği hazzı uzaktan yakından hissedemeyeceğimi düşündüm, düşündük. Fakat The Force Awakens bütün temkinli bakışları eskiden tamamen kopmayarak aksine eskiyle yeniyi harmanlayarak kaldırmayı bana sorarsanız başarmıştı. Rogue One: A Star Wars Story duyurulduktan itibaren The Force Awakens bekleme sürecinde nasıl bir etki yarattıysa o durumdan daha fazla negatif etkiyi kendisi yarattı. Çünkü yeni nesil Star Wars filmini 10 yıl beklememize rağmen ikincisinin bu kadar hızlı gelmesi filmin nihai amacının ticari beklentiler olduğunu düşündürttü. Bütün bu düşüncelerin ardından Rogue One: A Star Wars Story gösterime girdi.

2010 yılında Monster’ı ve 2014 yılında ise Godzilla’yı çeken Gareth Edwards’a emanet edilen yapım, Revenge of Sith ve A New Hope arasında bir zamanda geçiyor. Film, Star Wars evreninin kaderini etkileyen Ölüm Yıldızı’nın planlarının çalışmasını konu alıyor. Böylelikle planların nasıl çalındığına dair seride oluşan boşluğu doldurmayı hedefliyor. Galen Erso imparatorlukta görev alan ve gezegenleri yok etmek için geliştirilen silahtan sorumlu generaldir. İmparatorlukta olanlar onun hoşuna gitmediği için karanlık taraftan uzaklaşır. Gözden uzak bir şekilde eşi ve kızı Jyn ile beraber başka bir gezegende yaşamaya başlarlar. Bir süre sonra Jyn hiç istemediği bir şekilde ailesinden kopar. Galen Erso ise hiç istemeyerek tekrar imparatorlukta görev almaya başlar. Bir süre sonra Galen Erso bir kargo pilotu ile beraber silahın bir zayıf noktası olduğunu gösteren planın var olduğu bir mesaj gönderir. Öncelikli amacı babasını bulmak olan Jyn ise bu mesajın peşinden farklı karakterlerden oluşan bir ekiple yola çıkar.

Filmin oyuncu kadrosunda yer alan isimlerden bahsedecek olursak, The Force Awakens’daki gibi başrolde bir kadın oyuncu (Felicity Jones) yer alıyor. Ona yardımcı olan karakter ise yine The Force Awakens’da olduğu gibi bir erkek oyuncu olan Diego Luna. Başrol oyuncuları destekleyen yardımcı oyuncu kadrosunda ise Mads Mikkelsen, Forest Whitaker ve Donnie Yen gibi usta oyuncular var. Fakat bu usta oyuncular bu filmde iddialı performans sergilemekten oldukça uzak duruyor. Bundan ötürü Rogue One: A Star Wars Story oyuncu seçimi ve oyunculuklar bakımından tat vermiyor.

Rogue One’ı özetlemek gerekirse film eski neslin amatörlüğünü ile yeni neslin görsel efektlerini şık bir şekilde harmanlıyor. Film, Star Wars evreninde geçmişi yansıttığı için kostümlerde de nostaljik dokunuşlar yer ediniyor. Darth Vader, Prenses Leia gibi eski karakterlerde karşımıza çıkıyor. Özellikle Prensen Leia ve Büyük Moff karakterlerinin bilgisayar teknolojisi ile tekrar yaratılması CGI’nın geldiği son noktayı gösteriyor. Film müzikler konusunda serinin dokusuna hiç yakışmayan bir çeşitliliğe ve aynı şekilde akılda kalıcılığa sahip. Bunun sebebini John Williams yerine genel olarak animasyon türünde filmlerde adını duyuran Michael Giacchino’ya emanet edilmesi olarak gösterebiliriz.

Rogue One seriyi bilenler için tahmin edilebilir bir sona sahip. Bu yüzden kamera arkasındakiler filmin sonlarını “Acaba seyirciyi nasıl şaşırtabiliriz?” sorusunu düşünerek ortaya çıkarttığına inanıyorum. Ayrıca filmin ikinci yarısı birinci yarısına oranla daha çok kurtarıcı rolde. Halen sinemada olan Rogue One: A Star Wars Story size müthiş bir Star Wars deneyimi yaşatmayacak olsa da, kendinizin hoşuna gidecek bir çok nokta bulabilirsiniz.