Ana Sayfa Eleştiriler 12 Monkeys (1995): Kassandra Laneti ve Zamanda Yolculuk

12 Monkeys (1995): Kassandra Laneti ve Zamanda Yolculuk

12 Monkeys (1995): Kassandra Laneti ve Zamanda Yolculuk 9.5
0

Ne robotlar, ne uzay savaşları, ne teknoloji, ne ütopya/distopya ne de yapay zekadır bilim kurguda bizi büyüleyen. Zaman yolculuğudur keşke dedirten. Çünkü hepimiz La Jetee’deki (filmden sonra bahsedeceğim) adam gibi çocukluğumuza dönmek isteriz. Filmdeki karakter  de “huzura kavuşmuş gelecektense, çocukluk yıllarına dönmek  istiyordu. Zamanda yolculuk dışında her tema düşünce dünyamızı harekete geçirirken, zamanda yolculuğun bizi geçmişe ve çocukluğumuza götürebilme hayali direkt olarak geçmişe özlem duygularımızı harekete geçirir.

Kassandra Laneti

12 monkeys

“1997 yılında öldürücü bir virüs yüzünden 5 milyar insan ölecek. Hayatta kalanlar gezegenin yüzeyini terk edecekler. Hayvanlar yine dünyanın hakimi olacaklar.” (Paranoyak şizofren teşhisi konmuş bir hastayla görüşmeden alınmıştır. 12 Nisan 1990 –  Baltimore Hastanesi).

Kassandra dünyanın en kötü lanetiyle lanetlendi. Geleceği görmek istiyordu ancak Apollo’nun aşkına karşılık vermeyince Apollo onun isteğinin yarısını yerine getirdi. Geleceği görecekti ama kimse ona inanmayacaktı. Kassandra, Truva Atı’nın Truva’ya iyilik getirmeyeceğini söyledi, Kimse inanmadı. Dev surlarla korunan Truva Şehri’nin düşeceğini söyledi. Kimse inanmadı.

James Cole’a (Bruce Willis) da inanmadılar. Yukarıda sözü edilen hastanın ta kendisi.

James Cole:“ 1996 ve 1997 yıllarında 5 milyar insan öldü. Neredeyse tüm dünya nüfusu. Sadece yüzde birimiz hayatta kaldık.”

Bilim İnsanları Heyeti:  “Peki bizi kurtaracak mısınız?”

James Cole: Nasıl? Bu artık olmuş bir şey. Sizi kurtaramam. Kimse kurtaramaz. Ben sadece bugünün insanlarının  virüsün izlediği yolu bulmasına yardımcı olmak için bilgi toplamaya çalışıyorum.

Bilim İnsanları Heyeti : ŞU ANDA ŞİMDİKİ ZAMANDA DEĞİL MİYİZ BAY COLE?

James Cole : 1990 geçmişte kaldı. Artık yaşandı. Yapmaya çalıştığım şey…

Bilim İnsanları Heyeti: Yani sizce şimdi 1996’dayız, öyle mi?

James Cole : HAYIR. 1996’da geçmişte kaldı. Dinleyin beni …

Dinlemediler …

James Cole’da sürekli 1996 ve 1997 yılında neredeyse tüm insanlığı yok edecek bir virüsten bahsediyordu. Kassandra’dan farkı onun gelecekten gelmiş olmasıydı. O da neredeyse hiç kimseye derdini anlatamadı. Yani neredeyse. Ancak o Kathryn Railly’e (Madeline Stowe) sahipti. 1996 yılında James Cole’un tekrar geçmişe gönderildiği sıralarda Kathryn Railly, Kassandra Senromu üzerine konferans vermekteydi.

Ayrıca İlginizi Çekebilir: Dr. Parnassus / The Imaginarium of Doctor Parnassus

12 Maymun

12 monkeys

Yönetmen Terry Gilliam  (Brazil, 1985 filminin de yönetmen ve yazarı) imzalı, başrollerini muhteşem, 10/10 oyunculuklarıyla Bruce Willis, Brad Pitt ve Madeline Stowe’un paylaştığı, 12 Monkeys, ölümcül bir virüsün ortaya çıkışını ve yayılışını araştırmak üzere geçmişe gönderilen mahkum James Cole’un  (Bruce Willis ) hikayesini yansıtmaktadır. James Cole geçmişe gönderilince ve sürekli ölümcül bir virüsten bahsedince elbette deli sanılmaktadır ve tabii ki kendini akıl hastanesinde bulur. Bu akıl hastanesinde ve virüsün yolculuğunu ortaya çıkarma macerasında ona başka bir hasta Jeffrey Goines (Brad Pitt) ve psikolog Katryn Railly (Madeline Stowe) eşlik edecektir.

Ancak filmin ortaya çıkmasında aslan payını hak eden kişi yazar Chris Marker’dır. Film Chris Marker’ın 1962 yapımı – aslında günümüzde bir slayt gösterisi diyebileceğimiz – La Jetee filminden esinlenerek ortaya çıkarılmıştır. Chris Marker yine kendi filminden esin alarak 12 Monkeys’i yazmıştır. Zamanda yolculuk ve çocukluğa dönüş temaları onun kalemine aittir. La Jetee’de karakteri, geleceğe gitmektense çocukluğuna dönmeyi tercih ettiren ve 12 Monkeys James Cole’un çocukken yaşadığı ve sürekli aklından geçen muhteşem havaalanı sahnesini izleyiciye sunan onun kaleminin gücüdür.

Chris Marker’ın en dikkat çeken özelliği; zamanda yolculuk temasını işlerken, özellikle Geleceğe Dönüş serisinin aksine hiçbir şeyin değişmesine izin vermemesidir. Büyükbaba sendromu (geçmişe gidersiniz büyükbabanızı öldürürsünüz ve artık gelecekte siz de yoksunuzdur) gibi sendromlara izin vermez.

Filmin sonuna dair spoiler olacak ama Marker’ın bu özelliğine ithafen James Cole’un sözleriyle bitireyim. “ Film hiç değişmiyor. Değişemez. Ama onu her gördüğünde farklı görünüyor, çünkü sen değişiyorsun. Farklı şeyler görüyorsun.”

Bence de bu yüzden bir filmi birden fazla kez izlediğimizde kesinlikle farklı şeyler görüyoruz. Farklı bir film izlemiş gibi oluyoruz. Bu duyguyu her izleyişinizde tattıran iki film önererek bitireceğim.

1. La Jetee.
2. 12 Monkeys.

Puanlama

9.5

9.5
Kullanıcı Oyu: ( 0 oy ) 0

Bir Cevap Yazın