Ana Sayfa Semih Alkan

Semih Alkan

1985 yılında Ankara da zaman hokkasının içerisindeki farklı renklerin arasında yerimi aldım.Fotoğraf sanatı ile iştigalim.Hikaye anlatmanın kısırlaştığı bir çağda , modern çağın en önemli hikaye anlatma aracı olan sinema ile “Açık hava sinemalarının” son demlerine yetişerek tanıştım.İnsan,zaman hokkasına daldırdığı divit ile hikayesini anlatmaya devam etmekte;sözle-yazıyla- mercekle.Senin hikayen ne ?
Latest from Semih Alkan
playlists
channel
king_lear
İnceleme

King Lear (1971): Shakespeare’in Değil Peter Brook’un Kral Lear’ı

Semih Alkan 0
0
Peter Brook’un Kral Lear’ı, Shakespeare’i tarihsel olduğu kadar anlaşılmasını da zorlaştıran soyut ve yoğun kavramsal üslubunu, sinemanın imkanları içerisine somut ve yüzeysel bir üsluba sığdırma iştiyakıydı. Peter Brook‘un filmindeki bazı sinematik farklılıkları şöyle özetleyebiliriz; tiyatro için kullandığı parçalı anlatımı Kral Lear filminde sinema sanatının sunduğu teknik imkanlar çerçevesinde sinemasal bir üsluba dönüştürerek anlatmaya çalışmış bunun […]
Daha Fazla Oku
008-throne-of-blood-theredlist
İnceleme
8.5

Throne of Blood (1957): Kurosawa’nın Macbeth’ini Kim Öldürdü

Semih Alkan 0
0
Shakespeare, bu oyununda, keskin bir biçimde tanımlanmış “aydınlığın güçleri” ile karanlığın güçleri arasında bir denge kurmak için büyük çaba harcamaktadır. Martin Lings Shakespeare’in Macbeth oyunundan mülhem Orta Çağ İskoçyası’ndan Orta Çağ Japonyası’na uyarlanacak olan Kumonosu-Jo (Kanlı Taht) filminin hazırlıklarına Akira Kurosawa, senaryo ekibinde de yer alan yazar arkadaşları ile 1955 yılında başladı. Japon entelektüeller; Kurosawa’nın Kumonosu-Jo […]
Daha Fazla Oku
tokyo story 3
İnceleme
9.0

Tokyo Story (1953): Savaş Sonrası İronik Bir Haiku

Semih Alkan 0
0
Ozu’nun iç benliği görmek isteyen herkes için oradadır, fakat bence benliğini göstermeye dair en ufak bir çabası yoktur. Donald Richie Yasujirô Ozu‘nun gündelik hayatın içinden basit fakat güçlü bir hikâyeyi gerçekçilik ve duygusallık zemininde didaktik ve ironik bir üslup ile anlattığı 1927 yılından 1962 yılına kadar 54 filmlik sinematografisinin nadide Magnum Opus’u. Tokyo Monogatari anne […]
Daha Fazla Oku
early summer
İnceleme

Early Summer (1951): Savaş Sonrası Bireyin ‘Fıtri’ Çözülüşü

Semih Alkan 0
0
Son zamanlarda pek çok filmin konusu eski kuşakların değerlerini reddetmekte ve gençlerin dengesiz davranışlarını tasvip etmektedir. Fakat yaşlılar gençlerin hedefsiz isyanlarından rahatsızlar ve onlara karşı çıkma eğilimindeler. Yasujirô Ozu Yasujirô Ozu, Banshun (Geç Gelen Bahar, 1949) filminin ardından çektiği Bakushû (Erken Yaz, 1951) filmi ile Noriko ve Japon halkının hikâyesini Noriko’nun neden ya da niçin […]
Daha Fazla Oku
late spring
İnceleme

Late Spring (1949): Savaş Sonrası Toplum ve Bireydeki Çözülüş

Semih Alkan 0
0
Tüm dramatik vasıtaları bertaraf ederek (Geç Gelen Sonbahar)  bir adamın karakterini canlandırmak istiyorum. Dramatik iniş ve çıkışları betimlemeksizin hayatın nasıl bir şey olduğunu hissettirmek istiyorum Yasujirô Ozu İkinci Dünya Harbi ve sonrasında halkları gütme veya tahakküm altına almada askeri gücün yerini kültürel aşılamanın (Amerikan Rüyası) aldığı yıllarda Japonya’da süregelen bu serancamı Yasujirô Ozu , Profesör […]
Daha Fazla Oku
angels of sin
Eleştiriler
7.5

Les Anges Du Peche (1943): Kutsal Bir Mekânda Siyah Beyaz Dualar

Semih Alkan 0
0
Les Anges Du Peche (Günah Melekleri) Robert Bresson’un ‘sanat sineması’ olarak adlandırılacak insana ve eşyaya farklı bir yorumla (Hermanötik) ve elbette zihin dünyası-kadraj ile baktığı ve bakacağı bu yorumsamanın temellerini attığı ilk (debut) filmi. Hikâyenin merkezi yani hikâyenin olay örgüsünün hem başladığı hem de bittiği yer  bir Manastır. Sosyolojik ve metafizik olarak ‘dışarıda’ kalmış/bırakılmış (Fransada […]
Daha Fazla Oku
Close

Share this video