Strange Darling (2024): Sıradanlıktan Uzak Sıradan Bir Korku Filmi

Vizyona girdiği dönemde aldığı olumlu geri dönüşlerin ardından daha fazla kişi tarafından dikkatleri üzerine çekmeyi başaran bir film Strange Darling. Vizyon gören filmler adına cılız geçen bir seneyi geride bırakırken Strange Darling’in neden bu kadar ilgi gördüğünü ve türe merak duyanları kısmen neden heyecanlandırdığına bakmak gerek diye düşünüyorum.

Filmin başındaki ön bilgide yer alan filmin gerçek hikayeden uyarlandığı ibaresi korku ve gerilim türüyle haşır neşir olanları ilk başta filme girmesine sebep oluyor. Ayrıca bu ön bilgide filmin 6 bölümden (ve bir epilog) oluştuğu söyleniyor. Bu filmi garip ve dikkat çekici kılan şey ise bu 6 bölümün kronolojik sırada verilmemesi. Bir anda kovalama sahnesi ile film gözünü açıyor. Ortada bir güçlü ve bir güçsüz var. Sekanstan kimin mağdur, kimin suçlu olduğunu rahat bir şekilde anlıyorsunuz. Herhangi bir şekilde pek yoruma açık değil diye gözüküyor. Bölümlerin kronolojik sırada verilmemesi olaydan parçaları birleştirmenizi zorlaştırmıyor. Çünkü hikaye aslında bir yerlerden tanıdık. Bir anda böyle bir sekansla başlayan filmde olayların nasıl buraya geldiğini merak ediyorsunuz. Nasıl bir kin ve öfke veya durumun kişileri bu raddeye getirdiği filmin ilk yarısının motor gücü. Ardından yapbozun diğer parçası geliyor. Az çok olayların nasıl olduğunu anlamaya başlıyorsunuz. Lady ve Demon takma adlı iki kişinin sadomazoşist ilişkisine ve cinsel fantezilerine tanık oluyorsunuz. Burada diyaloglardan daha ön planda kafalarındaki birbirlerine yapmak istedikleri düşünceleri paylaşıyorlar. Hatta bunu bir oyun gibi yapıyorlar. Otel odasındaki gidişattan filmin başındaki karakterlerle eşleştirdiğiniz güçlü-güçsüz veya mağdur-suçlu eşleştirmemizde acaba bir sorun olabilir mi düşünmeye başlıyorsunuz. İki oyuncunun otel odasında fantezilerine biçtiği rollenmelere ayak uydurma durumları şaşırtıyor. Tabii burada aslan payını Lady’i canlandıran Willa Fitzgerald ve Demon’ı canlandıran Kyle Gallner’ın yeteneklerine vermek gerekiyor.

Yazı bu andan itibaren izlememiş olanlar için keyif kaçırıcı detaylar barındırır.

Sırayla gelen diğer bölümlerde ise işin aslını anlıyorsunuz. Filmin bir kısmında ben “Electric Lady”im ifadesi var ardından da sen gerçekten “Electric Lady misin?” diye soru yöneltiliyor. Ama filmin öncesinde bu ifadeyi görmediğimiz için Electric Lady kimdir ve önemi nedir diye bir ilişki kuramıyorsunuz. Belki yönetmen/senarist gerçek hikayeden uyarladığı için izleyicilerin bildiğini düşünebilir.

“Bazen karşımda insan görmüyorum, şeytan görüyorum.”

Ayrıca İlginizi Çekebilir: They Live (1988): Özneleşme Krizi ve Simgesel Düzenin Çözülüşü

Lady’nin kullandığı uyuşturuculardan olsa gerek ki bunların aşırı dozunun insanları farklı farklı gösterttiği biliniyor. İnsanları şeytan olarak gördüğünü söylüyor. Bu da onları kısmen bir hedef haline getiriyor. Filmin ikinci yarısında yani taşlar yerine oturduktan sonra filmin motor gücü acaba bu kovalamaca nasıl bitecek şeklinde değişiyor. Film bu yüzden bütünüyle soluksuz olarak kendini izletmeyi başarıyor. Filmde oyuncu sayısı oldukça az, iki başrol dışında filme dahil olan oyuncu sayısı bir elin parmağını geçmiyor. Frederick ve Genevieve adlı iki yan karakterin olaya dahil olması da filmin gidişatını etkiliyor. Sakin ve dingin geçen yaşamları kapılarının çalmasıyla tamamen alt üst oluyor. Kanlı ve çoğu kişiyi rahatsız edecek sahneler görüyoruz. Korku ve gerilim türünün öne çıkan bütün unsurlarına tanık oluyoruz.

Ülkemizde “Kaç Sevgilim” adıyla gösterime giren film korku ve gerilim türünün tekrara düştüğü bir dönemde izleyicilere soluksuz bir izleme keyfi sunuyor. Kült mertebesine ulaşması söz konusu değil ama kesinlikle yılın en iyilerinden.