Pelikanblut (Orizzonti)
Bir evlat edinme hikâyesini anlatan film, korku ve gerilim ögelerinin de katıldığı bir drama yaratmayı başarıyor. Ancak hikâye ilerledikçe gelişen olaylar, başta kurulan tüm gizemi ve oluşturulan yapıyı altüst ediyor. Sonuç olarak aceleci ve üzerinde çok çalışılmamış bir final karşımıza çıkıyor. Bu da filmin başarılı oyuncu performanslarına haksızlık ediyor. Üstelik filmin en dikkat çeken noktası da başarılı çocuk oyuncu performansıydı. 5/10
La vérité (Venezia 76 Competition)
Festivalin açılış filmi ve Kore-eda’nın Japonca dışında çektiği ilk filmi olan The Truth‘un başrollerinde Catherine Deneuve, Juliette Binoche ve Ethan Hawke bulunuyor. En son yönetmenin ödüllü filmi Shoplifters’ta nasıl birbirini tanımayan insanların aile gibi davranmasını izlemişsek bu da tam tersi denilebilir, bir ailenin üyelerinin nasıl birbirini tanımadan yaşamaya çalışmasını izliyoruz. Ve bunu klasik bir Kore-eda hikâyesi olarak da izlemiyoruz. Farklı bir dilde olması nedeniyle belki de film Kore-eda büyüsünden biraz uzaklaşmış. Yine de ortaya oldukça iyi performanslara sahip, zaman zaman da güldüren iyi bir film çıkmış. Sırf Deneuve ve Binoche’nin karşılıklı diyaloglarını izlemek bile ayrı bir keyif sunuyor. Binoche’nin son dönemdeki Clouds of Sils Maria ve Non-Fiction filmlerini anımsatan The Truth yılın şimdilik en dikkat çekici filmlerinden biri. 8/10
Mujeres al borde de un ataque de “nervios” (Golden Lions for Lifetime Achievement)
Festivalde bu sene Pedro Almodóvar‘a “Yaşam Boyu Başarı” ödülü verildi. İspanyol yönetmenin onurlandırıldığı törenin ardından ise bu film seçilmişti. 1988 yapımı filmde yönetmenin kariyerinde çokça beraber çalıştığı Carmen Maura, Antonio Bandreas gibi isimlerin başrolde görüyoruz. Almodovar’ın onurlandırıldığı gün için oldukça uygun olan bu film fazlasıyla komik ve hiç beklemediğiniz kadar da “dramatik”. İzleyince uzun bir süre aklınızdan çıkmayacağı kesin. Eğer henüz Almodovar’la tanışmadıysanız bu film onu tanımak için ideal. 8/10
Sole (Orizzonti)
Yasa dışı yollarla evlat edinmeye çalışan bir aile nedeniyle bir araya gelen iki genci anlatan bir hikâyeye sahip Sole. Ancak başroldeki ikilinin tutmayan kimyaları ve asla değişmeyen yüz ifadeleri nedeniyle seyirciye istediği duyguları aktarmakta çok zorlanan bir film bu. Buna ek olarak filmde dikkat çekici birkaç kare ve renk kullanımı dışında pek bir şey yoktu. 2/10
Etiketler:
eleştiri film eleştirisi hirokazu koreeda La vérité orizzonti pedro almodovar sole the truth venedik film festivali venezia 2019 Women on the Verge of a Nervous Breakdown
