Everybody Knows (2018): Ne Gerilim Ne de Drama

İranlı ünlü yönetmen Asghar Farhadi, bu kez karşımıza kendi tarzından bolca esintiler barındıran psikolojik gerilim/dram türü filmi “Everybody Knows” ile çıkıyor. Yönetmenin, tamamı İspanyolca olarak çektiği ilk uzun metrajlı filmi olma özelliğini taşıyan yapım, aynı zamanda Cannes Tarihinde açılış filmi olan 2. İspanyolca filmdir.

“ŞARABA KARAKTERİ VEREN ZAMANDIR”

Laura (Penélope Cruz), eşi ve 2 çocuğu ile Arjantin’de yaşayan bir kadındır. Kız kardeşinin düğünü için doğup büyüdüğü kasabaya, Madrid’e gider ve burada şimdilerde Bea (Bárbara Lennie) ile evli, yerel bir şarapçı olan aile dostları Paco (Javier Bardem) ile karşılaşır. Paco ve Laura gençlik yıllarında aşk yaşamıştır ve bu, “herkesin bildiği” sırlardan yalnızca bir tanesidir.

Düğün gecesi Laura’nın kızı İrene (Carla Campra) kaçırılır ve bu olaydan sonra Laura ile Paco’nun hayatlarında bazı değişimler olacaktır.

Filmin çok sıcak bir başlangıcı var. Yemyeşil, upuzun yollar, üzüm bağları, taşralı sokaklar, evler, kasabalar, sıcakkanlı İspanyollar. Farhadi’nin filmlerinde sıklıkla tercih ettiği karakterler ise normal ve sıradan aileler, bu bağlamda hem içinizin ısındığı hem de kendinizden de bir şeyler bulabileceğiniz bir portre sergilemiş filmin açılış sekansı diyebilirim.

Gerilim, Irene’in kaçırıldığı geceye odaklanıyor. Kaçıranlar, hem aile hakkında her şeyi bilmekte olup hem de aileden yüklü miktarda fidye istemektedir. Olay akabinde; evde geçen gergin, sancılı günlerin ekseninde geçmişe gömülmüş bazı sırlar, bastırılmış duygular, iç içe geçmiş iplikler çözülmeye başlıyor.

Farhadi filmlerinde görmeye alışkın olduğumuz aile etiği bu yapımda da karşımıza çıkıyor. Aile hayatının görünmeyen yüzünü yansıtan yönetmen, sırlar üzerinden karakter yaşamını anlatıyor ve kendinizi ahlaki açıdan sorgulamanıza fırsat bırakıyor.

Rejim altında yaşayan yönetmenler daha naif bir iç dünyaya sahip olsa gerek; zor şartlarda üretiyor, film yapıyor ve bu filmlerde çoğunlukla hayatın içindeki sıradan şeylerin önemini vurguluyor. Everybody Knows; aile bağlarının önemini, manevi değerleri ve aile içi çatışmaları, geçmişte kalan sırlar ekseninde ilmik ilmik içinize işlerken, sıcak, samimi, otantik İspanya’yı da başarılı bir şekilde yansıtıyor.

Senaryonun defolarına gelirsek, ne yazık ki gerilim temposu oldukça minimum seviyede tutulmuş ve günler çok ağır ilerliyor. Son 30 dakikaya kadar olay örgüsü canlanmıyor, çoğunlukla evin kasveti yansıtılmaya ve hissettirilmeye çalışılmış ancak bu süreçte ilginizi kaybedebilirsiniz.

Filmin finalinde seyirciyi sorularla baş başa bırakan ve tanımadığı bir ülkede, bilmediği bir dilde film yapan Farhadi, bu konuda ustalığını konuştursa da herkes daha iyisini yapabileceğini biliyor.