Ana Sayfa Etiket "yasujiro ozu"

An Autumn Afternoon (1962): Aile ve Yalnızlık

Minimalist sinemasıyla çoğu yönetmeni etkilemiş olan Yasujirô Ozu’nun son filmi Sanma No Aji (1962), kızı ve oğluyla birlikte yaşayan dul bir adamın ailesi çerçevesinde gelişen olayları işler. Japon toplumunun yapısını, zamanla değişimini, bütün filmlerinde aile kurumundan yola çıkarak anlatmayı başaran Ozu, 35 senelik kariyerine yine aynı yöntemle nokta koyar. Yönetmenin 14 filminde rol alan Chishû Ryû, yine emektar […]

There Was a Father (1942): Bir Baba Vardı

Baba : ‘Ülkeni düşün ve elinden gelenin en iyisini yap!’ Yasujirô Ozu 1903-1963 yılları arasında yaşamış Japonya’nın en iyi yönetmenidir. En iyi diyorum çünkü onun gibi, kamerayı santim dahi kıpırdatmadan hakikati en şairane şekilde anlatabilmek dünya üzerinde az bulunun bir şiirsel bakıştan kaynaklanmaktadır. Şiirsel olan bakışı, kamerasına, oyuncularına ve sekanslarda kullandığı sade bir nesnenin duruşuna […]

Late Autumn (1960): Aile Bağları

1891 yılında, Thomas Edison ve William Dickson tarafından geliştirilen Kinetoskop, Tokyo’da düzenlenen bir gösterim ile tanıtılır. Aygıtta, çok kısa aralıklarla çekilmiş ve hareketi oluşturan fotoğraf dizisi, film şeridini oluşturuyor ve ortasında ışık kaynağı bulunan bir kasnağa dizilip kasnağın çevrilmesiyle izleme deliğinden saniyede 46 kez geçirilerek ekranda hareketli bir görüntü oluşturuyor. Film Göstericisinin atası sayılan bu […]

Tokyo Story (1953): Savaş Sonrası İronik Bir Haiku

Ozu’nun iç benliği görmek isteyen herkes için oradadır, fakat bence benliğini göstermeye dair en ufak bir çabası yoktur. Donald Richie Yasujirô Ozu‘nun gündelik hayatın içinden basit fakat güçlü bir hikâyeyi gerçekçilik ve duygusallık zemininde didaktik ve ironik bir üslup ile anlattığı 1927 yılından 1962 yılına kadar 54 filmlik sinematografisinin nadide Magnum Opus’u. Tokyo Monogatari anne […]

Early Summer (1951): Savaş Sonrası Bireyin ‘Fıtri’ Çözülüşü

Son zamanlarda pek çok filmin konusu eski kuşakların değerlerini reddetmekte ve gençlerin dengesiz davranışlarını tasvip etmektedir. Fakat yaşlılar gençlerin hedefsiz isyanlarından rahatsızlar ve onlara karşı çıkma eğilimindeler. Yasujirô Ozu Yasujirô Ozu, Banshun (Geç Gelen Bahar, 1949) filminin ardından çektiği Bakushû (Erken Yaz, 1951) filmi ile Noriko ve Japon halkının hikâyesini Noriko’nun neden ya da niçin […]

Late Spring (1949): Savaş Sonrası Toplum ve Bireydeki Çözülüş

Tüm dramatik vasıtaları bertaraf ederek (Geç Gelen Sonbahar)  bir adamın karakterini canlandırmak istiyorum. Dramatik iniş ve çıkışları betimlemeksizin hayatın nasıl bir şey olduğunu hissettirmek istiyorum Yasujirô Ozu İkinci Dünya Harbi ve sonrasında halkları gütme veya tahakküm altına almada askeri gücün yerini kültürel aşılamanın (Amerikan Rüyası) aldığı yıllarda Japonya’da süregelen bu serancamı Yasujirô Ozu , Profesör […]