Sorry We Missed You (2019): Bir Kuryenin Çaresizliği

Ken Loach’ın bu sene Cannes Film Festivali’nde ilk gösterimini yapan yeni filmi Sorry We Missed You, yönetmenin her zamanki tavırlarından vazgeçmediğini gösteren, düşüncelerini yine sonuna kadar yansıttığı ve hiçbir eleştiriden geri kalmadığı bir film. Politik sinemanın önemli isimlerinden biri olan yönetmen, düşük gelirle yaşamanın zorluklarını ortaya koyarken oldukça samimi ve gerçekçi bir aile portresi de yaratmayı başarıyor ve sistemdeki sorunları bu aile üzerinden işliyor. Yine işçi sınıfının üzerinden kurguladığı bir dramayla karşımızda olan İngiliz yönetmen, çaresizliği ön plana çıkaran bu etkileyici hikayeyle yılın en özel filmlerinden birini beyazperdeye taşıyor.

2008 ekonomik krizine de atıflar yapan film, günümüz İngiltere’sinde borçlarla boğuşan bir aileyi merkezine alıyor. Daha filmin açılışında borç sıkıntısı yaşadığı görünen Ricky, birkaç iş değiştirdikten sonra ailesini geçindirmek için bir kargo firmasıyla çalışmaya başlar. Ancak Ricky’e özgürlük sağlayacak gibi görünen bu işin aslında “kendi işinin başına geçmek” vaatleri sunan bir aldatmaca olduğu ortaya çıkıyor. Ve Ricky, çalışma şartları zorlaştıkça ailesinden uzaklaşmaya, ailesinden uzaklaştıkça daha da zor durumlarla karşılaşmaya başlıyor. Ricky’nin hasta bakıcı olarak çalışan eşi Abby de benzer şekilde zorlu şartlarda, neredeyse hiç aralıksız çalışan birisi. Usta yönetmen ise bu ikili üzerinden sömürüye dayanan düzeninin sıradan bir yaşam sürmek isteyen kişiler üzerindeki etkisini gözler önüne seriyor.

Oldukça dürüst bir yaşama sahip ve sadece ailelerini geçindirip daha rahat şartlara ulaşmak isteyen çiftimiz, çok uzun süre boyunca, oldukça zorlu şartlarda çalışmalarına rağmen emeklerinin karşılıklarını alamamakta ve borçla boğuşmaya devam etmektedirler. Bu sırada çocuklarından biri ise sürekli başını polisle derde sokup evdeki yaşamlarını da zorlaştırmaktadır.  İş hayatındaki sıkıntıların üstüne aile içinde de ortaya çıkan sorunlar ailenin hepten zor koşullarla karşılaşmasına neden olmakta ve evin durumunun işi, işin durumunun evi kötü şekilde etkilediği bir döngü ortaya çıkmaktadır. Bu döngü ise ailenin istedikleri şeyin tam tersine neden olmakta ve gittikçe daha borçlu konuma gelmelerine neden olmaktadır. Sistem eleştirisi yaparken bir yandan da sınırlı şartlarla aile geçindirmenin zorluklarını karşımıza getiriyor Loach. Ve filmde yaşanan her olay o kadar gerçekçi ki yönetmenini görüşlerine katılmamak ve ailenin yaşadıklarından etkilenmemek mümkün değil.

Sorry We Missed You, yine Ken Loach’ın görüşlerinin bir yansıması olarak görebileceğimiz, politik diliyle dikkat çeken ve melankolik tonuyla da insanın içine işleyen bir film. Ezilen sınıfı koruyan, doğrularının peşinden gitmeye devam eden ve asla lafını esirgemeyen yönetmenin elinden benzer işler çıkmaya devam edecek gibi. İçinde bulunduğumuz kapitalist sistemin işçileri “kendi işinin sahibi olmak” fikriyle kandırdığı durumu gözler önüne seren film, yaptıkları hiçbir fedakarlığın sonucunu alamayan insanların çaresizliğini çarpıcı bir dille ortaya koyuyor, duygusal yoğunluğu nedeniyle de izleyenleri yerine hapsediyor ve tıpkı merkezine aldığı aile gibi yaşananlar karşısında çaresiz hissettiriyor. Başarılı oyunculukları, önemli mesajı ve etkileyici hikayesiyle ile sadece Cannes Film Festivali’nin değil yılın da en iyi filmlerden biri olarak karşımıza çıkıyor!