Ana Sayfa Etiket "en iyi shakespeare uyarlamaları"

The Tragedy of Macbeth (1971): İçimizdeki Şeytan

William Shakespeare, tiyatro salonlarında en çok sahnelenen oyunların sahibi olsa da metinlerini hakkını vererek sahneye koymak, oynamak bütün sanatçılar için büyük bir testtir. Aynı zorluk sinema sanatında katlanarak etkisini gösterir. Tiyatro salonunda abes durmayacak bir sahne beyaz perdede eğreti durabilir. Yönetmenin ilk misyonu mizanseni gerçekçi kılmak, tiyatralliğini biraz olsun törpülemektir. Fazla lirik sahneler, uzayan tiratlar seyirciye […]

King Lear (1971): Shakespeare’in Değil Peter Brook’un Kral Lear’ı

Peter Brook’un Kral Lear’ı, Shakespeare’i tarihsel olduğu kadar anlaşılmasını da zorlaştıran soyut ve yoğun kavramsal üslubunu, sinemanın imkanları içerisine somut ve yüzeysel bir üsluba sığdırma iştiyakıydı. Peter Brook‘un filmindeki bazı sinematik farklılıkları şöyle özetleyebiliriz; tiyatro için kullandığı parçalı anlatımı Kral Lear filminde sinema sanatının sunduğu teknik imkanlar çerçevesinde sinemasal bir üsluba dönüştürerek anlatmaya çalışmış bunun […]

Falstaff (1965): Sorumluluk ve Dostluk Arasındaki Kalın Çizgi

Yazıda, filmin içeriğine dair birçok sürprizbozan yer almaktadır. Orson Welles, kuşkusuz ki sinema tarihinin en büyük dehalarındandır. Sanatın birçok dalıyla henüz çok genç yaşta tanışan yönetmen, aynı zamanda da usta bir aktördür. Orson Welles’in Shakespeare ile olan kadim bağı ise, yönetmenin günümüze ulaşan birçok uyarlamaya imza atmasına vesile olmuştur. Shakespeare uyarlamaları konusunda en önemli isimlerden […]

The Lion King (1994): Çocuklara Shakespeare

Sinemada henüz ‘büyüklere animasyon’ deyişinin ortaya çıkmadığı dönemde, The Little Mermaid (1989), Beauty and the Beast (1991) ve Aladdin (1992) ile Disney adım adım kendi zirvesini oluşturmuştur. Disney’in çocuklar için hazırladığı Aslan Kral belki de stüdyodan çıkan en iyi filmdir. Bir neslin sinemada ilk seyrettikleri film olması sebebiyle kendileri için özel saydıkları bu animasyon, İngiliz drama yazarı William Shakespeare‘in en […]

Othello (1951): Olduğu Gibi Olamamak

‘Hayır, bir kez fırsat verdin mi kuşkuya Karara da vardın demektir.‘ Othello; kötülüğün, aşkın, tutkunun, kıskançlığın, ırkçılığın, hırsın anlatıldığı beş perdelik Shakespeare klasiğidir. Oyunun, insan doğasını mükemmel anlatması, ‘kötü’yü iyi gözlemleyen Shakespeare’in Iago karakterinde gösterip, aşkın kör ediciliğini Othello’da yansıtmıştır. Othello etkisi farklı alanlara dahi yansımış bir oyundur. Psikolojik alana isim kazandırmasından* ziyade pek çok […]

Henry V (1989): Epikliğin Gölgesinde Kalmış Duygular

Sinemaya cesurca giriş yapmayı hedefleyen Kenneth Branagh, Shakespeare’in ─diğer eserlerine göre kıyasla popülerlik ve konu açısından daha bir mütevazı yer tutan─ Henry V eserini sinemaya uyarlayıp filmin yönetmenliğini ve başrolünü üstlenerek büyük bir işe imzasını atmıştır.  Kenneth Branagh, çoğunlukla eserin orijinal metnine sadık kalmış, tiyatro oyununu hemen hemen olduğu gibi beyaz perdeye aktarmıştır. Filmdeki tiyatral oyunculukların […]