Ana Sayfa Etiket "federico fellini sineması"

Fellini – Satyricon (1969): Bir Antik Roma Bilim Kurgusu

Yazıda filmin içeriğine dair birçok sürprizbozan yer almaktadır. İtalyan Yeni Gerçekçiliği, İkinci Dünya Savaşı sonrası kameranın stüdyo ekseninden çıkıp, kadrajlara savaşın harapladığı şehir atmosferinin girmesiyle kendini gösteren; dünyadaki birçok sinema akımına da öncü olmuş, köklü bir sanat hadisesidir. Karakterlerin gerçek hayattaki varoluşsal yönlerini birçok noktasıyla ele alan, akım doğrultusundaki filmler; tarihin en büyük bazı yönetmenlerini […]

8½ (1963): Kendi İçinde Kapana Kısılmışlık

“Bu hikayenin kişileri hakkında hissettiklerimin, eski bir resme bakınca hissedilenlerin aynısı olmasını istiyordum.” – Fellini (8½ hakkında)   Fellini bir röportajında bu filmi bir noktadan sonra çekmek istemediğini, kendisine yük olduğunu söylüyor. Oyuncular ve personel ile gerekli ilişkilerin kurulduğu, dekorların hazırlandığı sırada iş son raddeye geldiğinde böyle bir karar almaya çalışıyor Fellini. Yapımcısına vazgeçtiğine dair […]

Roma (1972): Kontrast İmajlar Karnavalı

“Her şey otobiyografiktir”. Fellini’nin bir röportajında söylediği, sinemaya bakışını yansıtan bu söz tüm filmlerinde farklı yoğunlukta karşılık bulurken, sanırım kendi belleğini en çok işe koştuğu eserinin Roma (1972) olduğu söylenebilir. Fellini’nin Roma’sı (Roma di Fellini) olarak da bilinen film, adı üstünde Fellini’nin anımsamalarıyla yarı otobiyografik yarı düşsel bir formda yeniden yarattığı Roma kentini anlatır. Filmin […]

Amarcord (1973): Post-Kolonyal Komedya

Federico Fellini, 20 Ocak 1920’de İtalya’nın Emilia-Romagna bölgesindeki küçük bir sahil kasabası olan Rimini’de doğdu. Buluğ çağının sonlarına doğru, karikatürist, senaryo yazarı ve gazeteci olarak yaşamını sürdüreceği  Roma’ya taşındı. Federico Fellini yaşamı boyunca toplamda 22 film yönetti. Bunların arasında La Strada (1954), The Nights of Cabiria (1957), La Dolce Vita (1960), 8½ (1963) Amarcord (1973) […]

Il bidone (1955): Tek Başına Bir Amaç Olarak Dolandırıcılık

İtalyan yönetmen Federico Fellini’nin ünlü Yalnızlık Üçlemesi’nin diğer iki filmi La Strada (1954) ve Le Notti di Cabiria (1957) kadar göze çarpmayan ve Fellini sinemasından bahsedilirken bir miktar göz ardı edilen, üçlemenin ikinci filmi Il Bidone (1955), kendi içinde barındırdığı anlamlarla birlikte bu göz ardı edilme durumunu hak etmiyor. Diğer iki filmde olduğu gibi toplumun […]

I vitelloni (1953): Hali Yerinde Aklı Havada Olan Beş Adamın Şık Aylaklığı

‘O kariyerimde bir dönüm noktasıydı. Daha sonra yaptığım her şeyi o beklenmedik başarıya borçluyum’ (Chandler, 1995; 131). Federico Fellini, beklenmedik başarı olarak nitelediği filmi ‘Aylaklar’ı (I Vitelloni) 1953 yılında çekmiştir. Film ‘Yeni İtalyan Gerçekçiliği’ dalgasının hızla yayıldığı zamanlarda çekildiği için zamanının kimi film eleştirmenleri düşünürler tarafından ‘fazla duygusal’ bulunmuş kimi solcu eleştirmenler tarafından da ‘apolitik’ bulunmuş […]